عوارض بوتاکس از مواردی هستند که در کنار فواید بسیار این روش درمانی و زیبایی دیده می‌شوند. در تزریق بوتاکس از یک سم برای جلوگیری از حرکات عضلات مختلفی از جمله ناحیه پیشانی، ابرو و گوشه چشم و برای مدت زمانی محدود استفاده می‌شود. علاوه‌براین از بوتاکس برای درمان اسپاسم گردن، تعریق و درمان سردردهای میگرنی هم کمک می‌گیرند. داروی تزریق بوتاکس از همان سمی ساخته می‌شود که باعث ایجاد نوعی مسمومیت غذایی می‌گردد؛ سمی به نام بوتولیسم. اما تفاوت این دو در این است که سم بوتولینوم تصفیه شده که توسط پزشکان دارای مجوز استفاده می‌شود، استانداردهای پزشکی مورد نیاز را برای هدف درمانی به همراه دارند.

تزریق بوتاکس سیگنال‌های شیمیایی خاصی را از اعصاب که باعث انقباض ماهیچه‌ها می‌شوند، مسدود می‌کند. به طور کلی عوارض این سم چندان زیاد و جدی نیست اما وجود آن‌ها هم غیرممکن اعلام نشده است.

آنفولانزا یک بیماری عفونی تنفسی است که اغلب به ویژه در فصل‌های سرد دیده می‌شود و تقریبا همه ما یک بار به این بیماری مبتلا شده ایم. با شروع فصل سرما نگرانی برای ابتلا به این بیماری بالا می‌رود؛ پس بهتر است از قبل اطلاعات کاملی در این خصوص داشته باشیم تا بتوانیم راحت‌تر با آن مقابله کنیم. دراین بخش در مورد آنفولانزا، علائم ، درمان و پیشگیری از آن صحبت خواهیم کرد. با ما همراه باشید.

آنفولانزا چیست؟

آنفولانزا یک عفونت ویروسی مسری است که توسط ویروس‌های آنفولانزا ایجاد می‌شود و بینی، گلو و گاهی ریه‌ها را تحت تأثیر قرار می‌دهد و علائمی مانند شروع ناگهانی تب بالا، سرفه، خستگی و درد عضلانی دارد. بیماری آنفولانزا به عنوان یک بیماری فصلی شناخته می‌شود، معمولاً در ماه‌های زمستان که بسیاری از اقشار جامعه بیمار می‌شوند و به یک بیماری همه‌گیر تبدیل می‌شوند، بیشتر دیده می‌شود. آنفولانزا معمولاً به‌خودی‌خود و با روش‌های طبیعی که در خانه به کار می‌رود بهبود می‌یابد، در صورت شدید شدن و تشدید علائم ممکن است بیمار به مراقبت‌های پزشکی نیاز داشته باشد. علاوه بر روش‌های درمانی که بسته به شرایط بیمار می‌توان از آن استفاده کرد، یکی از راه‌های مؤثر برای محافظت در برابر آنفولانزا، واکسن آنفولانزا است که باید به طور مرتب تزریق شود.

ویروس نیپا چیست؟

بر اساس نتایج مطالعه دانشمندان امریکایی بر این باورند که ویروس نیپاه که از خفاش‌ها به انسان منتقل می‌شود، می‌تواند منجر به شیوع یک بیماری کشنده جدید شود. کارشناسان هشدار دادند که در بنگلادش و هند، جایی که هر ساله مبتلایانی به ویروس نیپاه شناسایی می‌شوند، این بیماری با سرعت بیشتری در حال ظاهر شدن و پیدا شدن تعداد بیشتر مبتلایان است.

علاوه بر این، اگر قبلا تصور می‌شد که ویروس نیپاه در مناطقی با میوه‌های فراوان منتشر می‌شود، اکنون این پیش شرط نیست. دانشمندان می‌گویند شیوع می‌تواند در هر قسمت از جنوب شرقی آسیا رخ دهد.

ویروس نیپا می‌تواند التهاب مغز یا بیماری‌های تنفسی را تحریک کند. این بیماری به افرادی که میوه با بزاق حیوان آلوده می‌خورند منتقل می‌شود.

عفونت به راحتی به عنوان مثال ویروس کرونا از شخص به فرد دیگر منتقل نمی‌شود، اما ویروس در خفاش‌ها می‌تواند تغییر کند. هیچ درمانی و واکسنی برای این بیماری وجود ندارد، میزان مرگ و میر این ویروس ۹۰ درصد است.

بیماری ناشی از ویروس نیپا بسیار نادر است اما شیوع آن سریع و واگیردار است. این ویروس در انسان به سرعت خود را به مغز رسانده و علاوه بر ایجاد عفونت و دیگر آسیب های بدنی تاثیرات شدید روانی مانند توهم و عدم تعادل روحی فرد می شود.

سازمان جهانی بهداشت تحقیق بر روی بیماری ناشی از ویروس نیپا را از اولویت بسیار اضطراری محققان در جهان اعلام کرده است.

نحوه انتقال ویروس نیپا 

معمولا به این بیماری عفونت «زونوتیک» گفته می شود و در حیوانات قابل مشاهده است. بیماری همچنین از خفاش و خوک به انسان منتقل می شود، البته این ویروس از انسان به انسان هم قابل انتقال است. پزشکان اعلام کرده اند اگر کنترل این ویروس به خوبی انجام نشود امکان دارد به شهرهای دیگر از جمله مومبای پایتخت تجاری هند برسد.

علائم ویروس نیپا

تب شدید، سردرد و حالت تهوع از علائم ابتلا به این ویروس است. واکسن مخصوص برای پیشگیری از این بیماری هنوز کشف نشده است. حالت تهوع و رفتارهای غیرطبیعی از علایم ابتلا به ویروس نیپا به شمار می رود.

این ویروس نخستین بار در سال ۱۹۹۸ میلادی در منطقه«کامیون سون نیپا» در مالزی مشاهده شد و به نام آن منطقه (نیپا) نامگذاری شده است. شیوع این ویروس سال ۲۰۰۱ و ۲۰۰۷ در ایالت بنگال غربی در شمال غربی هند گزارش شده است. مقامات بهداشتی از مردم خواسته اند از تماس با خوک و حضور در اماکنی که خفاش وجود دارد خودداری کنند.

هانتا ویروس یک خانواده ویروس است که به طور عمده توسط جوندگان گسترش می یابد و می تواند باعث بیماریهای مختلف در مردم در سراسر جهان شود. عفونت با هر گونه ویروس هانتی می تواند باعث ایجاد بیماری هانتاویروس در افراد شود.

هانتا ویروس در قاره آمریکا به عنوان ویروس “دنیای جدید” شناخته می شود و ممکن است باعث سندرم ریوی هانتی ویروس (HPS) شود. ویروس های دیگر هانتا ویروس ، بیشتر در اروپا و آسیا یافت می شوند و ممکن است باعث سندرم کلیه هانتا ویروس (HFRS) شوند .

هر نوع سروتیپ هانتا ویروس دارای یک گونه میزبان جوندگان خاص است و از طریق ویروس هواسازی شده که در ادرار ، مدفوع و بزاق ریخته می شود و توسط نیش میزبان آلوده در افراد پخش می شود. مهمترین هانتی ویروس در ایالات متحده که می تواند باعث HPS شود ویروس Sin Nombre است که توسط موش گوزن ها پخش شده است.

سندرم ریوی هانتا ویروس :

سندرم ریوی (Hantavirus (HPS یک عفونت ویروسی نادر اما کشنده است. توسط موش پخش می شود. آنها ویروس را در ادرار ، مدفوع و بزاق خود ریخته اند. قطرات ریز با ویروس می توانند وارد هوا شوند. در صورت تنفس هوای آلوده یا تماس با جوندگان یا ادرار یا مدفوع آن ، افراد می توانند به این بیماری مبتلا شوند.

علائم و نشانه های هانتا ویروس :

با توجه به تعداد کمی از موارد HPS ، “دوران نهفتگی” مشخص نیست. با این حال ، بر اساس اطلاعات محدود ، به نظر می رسد که علائم ممکن است بین 1 تا 8 هفته پس از قرار گرفتن در معرض ادرار تازه ، مدفوع یا بزاق جونده های آلوده ایجاد شود.

علائم اولیه :

علائم اولیه هانتا ویروس شامل خستگی ، تب و دردهای عضلانی است ، به خصوص در قسمتهای بزرگ عضلانی مانند ران ، باسن ، پشت و بعضی اوقات شانه ها این علائم جهانی است.

همچنین ممکن است سردرد ، سرگیجه ، لرز و مشکلات شکمی مانند تهوع ، استفراغ ، اسهال و درد شکم وجود داشته باشد. حدود نیمی از بیماران مبتلا به HPS این علائم را تجربه می کنند.

علائم دیررس :

چهار تا 10 روز پس از مرحله اولیه بیماری ، علائم دیررس HPS ظاهر می شود. اینها شامل سرفه و تنگی نفس است ، با احساس ، اینکه یک باند محکم در اطراف سینه و یک بالش بر روی صورت قرار دارد که نشانه ریه ها پر از مایع است.

آیا بیماری کشنده است؟

بله ، هانتا ویروس می تواند کشنده باشد. این میزان مرگ و میر 38 درصد است.

علائم اولیه هانتا ویروس شامل خستگی ، تب و دردهای عضلانی است

تشخیص هانتا ویروس :

تشخیص هانتا ویروس در فردی که فقط چند روز به آن مبتلا شده است دشوار است ، زیرا علائم اولیه مانند تب ، درد عضلات و خستگی به راحتی با آنفولانزا اشتباه می شوند. اما اگر فرد دچار تب و خستگی شود و سابقه مواجهه احتمالی با جوندگان روستایی را داشته باشد ، همراه با تنگی نفس ، احتمال هانتا ویروس داده می شود. اگر فرد این علائم را تجربه کرده است ، باید سریعاً به پزشک مراجعه کند و اطلاع دهد که در معرض جوندگان قرار داشته اند.

درمان هانتا ویروس :

هیچ درمان یا واکسن خاصی برای عفونت هانتاویروس وجود ندارد. با این حال ، ما می دانیم که اگر افراد آلوده زود تشخیص داده شوند و مراقبت های پزشکی را در یک بخش مراقبت های ویژه دریافت کنند ، ممکن است بهبودی انجام شود. برای کمک به بیماران در مشکل شدید تنفسی در بخش مراقبت های ویژه ، بیماران لوله گذاری شده و تحت درمان با اكسيژن قرار می گیرند.

هرچه زودتر بیمار تحت مراقبت فوری قرار گیرد ، بهتر می شود. اگر بیمار دچار پریشانی کامل شود ، کمتر احتمال دارد درمان مؤثر شود.

بنابراین ، اگر در اطراف جوندگان بوده اید و علائم تب ، درد شدید عضلات و تنگی نفس شدید دارید ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. حتماً به پزشک خود بگویید که در اطراف جوندگان بوده اید – این امر به پزشک شما هشدار می دهد که از نزدیک به دنبال بیماری جوندگان مانند HPS باشد.

علایم هانتا ویروس, نشانه های هانتا ویروس
هیچ درمان یا واکسن خاصی برای عفونت هانتاویروس وجود ندارد

راههای پیشگیری از هانتا ویروس :

تماس با جوندگان در خانه ، محل کار و… را از بین ببرید یا به حداقل برسانید. اگر جوندگان دریابند که مکان شما مکان مناسبی برای حضور آنها نیست ، احتمالاً کمتر با آنها در تماس خواهید بود. سوراخ ها و شکاف ها را در خانه یا گاراژ خود ببندید. تله هایی را در داخل و اطراف خانه خود قرار دهید تا آلودگی جوندگان کاهش یابد.

نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد که بسیاری از افراد که به هانتا ویروس مبتلا شده اند ، این بیماری را پس از تماس مکرر با جوندگان و یا قطرات آنها (ادرار،مدفوع و بزاق) در اطراف خانه یا محل کار ایجاد کردند. از طرف دیگر ، بسیاری از بیماران که مریض شده اند گزارش دادند که به هیچ وجه جوندگان یا قطراتی از جوندگان را ندیده اند. بنابراین ، اگر در محلی زندگی می کنید که از جوندگان حامل زندگی می کنند ، سعی کنید خانه ، محل کار و … خود را تمیز نگه دارید.

ویروس کرونا
 

 ويروس کرونا انساني موجب سرماخوردگي شده و در گاستروانتريت نوزادان دخالت دارند.  ویروس کش خاصی براي عفونت هاي کرونا ويروس وجود ندارد. فیلم پیشرفت کرونا گویا این واقعیت است. دستورالعمل مراقبت بیمار مشکوک به کورونا ویروس جدید را وزارت بهداشت و درمان منتشر نموده است. يک کرونا ويرا باعث شيوع جهاني و سندروم تنفسي حاد بسيار سخت(SARS) در سال 2002 شد. کرونا ويروس هاي جانوري موجب بيماري در حيوانات اهلي مي شوند که از نظر اقتصادي اهميت دارند و در حيوانات پست باعث عفونت هاي پايدار در ميزبانهاي طبيعي خود مي گردند. چون کشت کرونا ويروس هاي انساني مشکل است ، به همين علت خصوصيات آنها به خوبي شناخته نشده است.

تقویت سیستم ایمنی، بهترین دفاع شما در برابر بیماری‌های عفونی است. سلامت ایمنی بدن شما بستگی به انتخاب‌های روزانه‌ی سبک زندگی‌تان دارد. با حمایت از توانایی طبیعی بدن برای دفاع از خودش در برابر پاتوژن‌ها (عوامل بیماریزا)، نه تنها می‌توانید در برابر سرماخوردگی و آنفلوآنزا از خود محافظت کنید، بلکه در برابر سایر بیماری‌های عفونی نیز ایمن‌تر خواهید بود.

رژیم غذایی‌تان را سرشار از غذاهای تازه و طبیعی کنید و از مصرف زیاد قندها و غذاهای فرآوری شده بپرهیزید.
محدود کردن مصرف قندها و سعی در به حداقل رساندن مصرف آنها، باید اولین اقدام شما در جهت تقویت سیستم ایمنی‌تان باشد چون قند و شکر، واکنش ایمنی را کاهش می‌دهند.

رژیم غذایی مناسب برای تقویت سیستم ایمنی در برابر ویروس کرونا خیلی مهم است که مواد مغذی سالم و کافی هر روز در اختیار بدن‌تان بگذارید تا سلامت سیستم ایمنی‌تان حفظ شود. کمبود مواد مغذی می‌تواند شما را مستعد ابتلا به ویروس‌ها و باکتری‌ها کند. غلات کامل، بنشن و حبوبات، میوه و سبزی تازه و سالم، مغزها و دانه‌ها زیاد مصرف کنید.

خیلی از افراد عادت به اسنک خوری دارند. اما باید بدانید که بیشتر اسنک‌ها، بینهایت فرآوری شده و پُر از قند هستند مانند انواع بیسکوئیت و غلات بسته بندی شده‌ی آماده و آبمیوه‌ها. این غذاها دارای افزودنی‌های زیاد هستند که همگی سیستم ایمنی را تضعیف می‌کنند. اگر شکم‌تان را با غذاهای بی‌خاصیت پُر کنید دیگر میل به خوردن غذاهای سالم نخواهید داشت. پس همیشه به کیفیت غذایی که به دهان می‌برید اهمیت بدهید و نقش سالم بودن غذا را دست کم نگیرید.

مصرف زیاد میوه و سبزی خام، سیستم ایمنی را تضعیف می‌کند. بنابراین نباید در مصرف آنها زیاده روی کنید، البته در شرایطی که هوا سرد است. ضمنا بهتر است میوه را به صورت کامل مصرف کنید.

غذاهای تخمیری مانند کفیر بیشتر مصرف کنید. مواد غذایی دارای باکتری‌های مفید برای روده به تقویت سیستم ایمنی کمک می‌کنند. بیشترین تراکم سلول‌های مربوط به سیستم ایمنی ما در روده‌ی باریک‌مان وجود دارد. باکتری‌های مفیدی که از غذاهای تخمیری دریافت می‌کنیم، با سلول‌های موجود در روده‌های ما جوری وارد تعامل می‌شوند که ثابت شده می‌توانند سیستم ایمنی را تقویت کنند.

چگونه سیستم ایمنی‌تان را در برابر ویروس کرونا تقویت کنید

غذاهای ضد ویروس

سیر

سیر، یک غذای ضد ویروس قدرتمند است که می‌توانید آن را خام مصرف کنید یا به سوپ‌تان اضافه نمایید. یک حبه سیر خام خرد شده را با یک قاشق غذاخوری عسل طبیعی مخلوط کرده و هر روز مصرف کنید. این یک شیوه‌ی بسیار عالی برای تقویت سیستم ایمنی است.

زنجبیل

از زنجبیل به صورت خام و پخته در انواع غذاهای‌تان استفاده کنید. ترکیب زنجبیل و عسل نیز بسیار مفید است.

روغن نارگیل

شما می‌توانید غذای‌تان را با روغن نارگیل خالص بپزید یا آن را خام مصرف کنید. لاریک اسید و کاپریلیک اسید موجود در روغن نارگیل برای تقویت سیستم ایمنی در برابر ویروس‌ها بسیار موثرند.

رزوراتول

غذاهایی که سرشار از رزوراتول هستند مانند بادام زمینی، انگور، بلوبری، کرن بری، توت فرنگی و حتی کاکائو و شکلات تلخ می‌توانند به سیستم ایمنی در مبارزه با عفونت‌های قارچی، استرس و پرتوهای فرابنفش کمک کنند.

ویتامین c

فلفل قرمز، پرتقال، لیموترش و مکمل‌های ویتامین c به بدن در مبارزه با عوامل بیماریزا کمک می‌کنند.

اهمیت خواب در تقویت سیستم ایمنی در برابر ویروس کرونا

خواب خوب شبانه یکی از بهترین کارهایی است که برای تقویت سیستم ایمنی‌تان می‌توانید انجام دهید و از خودتان در برابر ویروس‌ها و بیماری‌ها محافظت نمایید. خواب، تقویت کننده‌ی طبیعی سیستم ایمنی است. ما قرنهاست که نسبت به اهمیت خواب در سلامت ایمنی بدن‌مان آگاهیم و می‌دانیم که وقتی بیمار می‌شویم، یک کاسه سوپ داغ و سپس یک خواب راحت، بهترین کاری است که برای بهبودی‌مان می‌توانیم انجام دهیم تا با ویروس سرماخوردگی مبارزه کنیم.

البته ما نمی‌گوییم که خواب، درمان ویروس کروناست اما این روزها فرصتی است تا اهمیت پایبندی به اصول تقویت سیستم ایمنی را یادآوری کنیم. شکی نیست که خواب، مولفه‌ای حیاتی برای سالم ماندن است، به همین دلیل مهم است که بدانیم سیستم ایمنی بدن ما چگونه کار می‌کند و خواب چه کمکی به عملکرد آن خواهد کرد.

سیستم ایمنی بدن سه وظیفه‌ی اصلی دارد:

شناسایی پاتوژن‌ها یا میکروب‌های عامل بیماری و دفع آنها از بدن. پاتوژن‌ها شامل ویروس‌ها، انگل‌ها، باکتری‌ها و قارچ‌ها می‌شوند.
تشخیص و خنثی کردن مواد مضری که از بیرون وارد بدن می‌شوند.
مبارزه با تغییرات اساسی در بدن مانند سلول‌های سرطانی
سیستم ایمنی شما زمانی فعال می‌شود که تشخیص می‌دهد آنتی ژن‌ها یا سموم و سایر مواد خارجی به بدن وارد شده‌اند. سپس سیستم ایمنی طی یک واکنش، آنتی بادی‌ها را آزاد می‌کند. آنتی بادی‌ها همان سلول‌هایی هستند که کارشان مبارزه با مهاجمان است. وقتی این آنتی بادی‌ها تولید می‌شوند، سیستم ایمنی آن را در فایلی در حافظه خود نگه می‌دارد و اگر دوباره دچار همین مشکل شوید، از آن آنتی بادی مخصوص آن استفاده خواهد کرد. به همین دلیل است که شما فقط یک بار در زندگی‌تان با آبله مرغان می‌جنگید.

خواب چگونه بر سیستم ایمنی‌تان اثر می‌گذارد؟

شما تحت هیچ شرایطی نمی‌توانید خوب نخوابید اما انتظار داشته باشید سیستم ایمنی‌تان خوب عمل کند. می‌توانید این طور فرض کنید که سیستم ایمنی شما مانند مربی فوتبال بدن‌تان و خواب، استراحت بین دو نیمه بازی است.

مربی‌های خوب در زمان استراحت بین دو نیمه، توصیه‌ها و یادآوری‌های لازم را به بازیکنان می‌کنند تا مطمئن شوند که همه‌ی افراد تیم به خوبی به وظایف خود عمل می‌نمایند. خواب هم همین نقش را برای سیستم ایمنی‌تان دارد و به آن فرصت می‌دهد خودش را خوب بازسازی و آماده کند. در این شرایط، سیستم ایمنی می‌تواند به خوبی آنتی ژن‌ها را شناسایی کرده و سلول‌های جنگنده‌ی خود را به میدان مبارزه بفرستد. بدون خواب کافی، بدن به سختی می‌تواند بهترین بازی یا جنگ را ارائه بدهد و پیروز میدان باشد.

ضمنا یادتان باشد که تنظیم دمای بدن، برای داشتن یک خواب خوب و راحت اهمیت زیادی دارد. شما نباید شب، اتاق خواب‌تان را زیاد گرم کنید یا مثلا لباس خیلی گرم بپوشید. لباس خواب شما باید سبُک و راحت و خنک باشد. نیمه شب خیس از عرق از خواب پریدن و ایجاد وقفه در خواب، بدترین اتفاق ممکن برای خواب‌تان است.

خواب، تولید سلول‌های T را افزایش می‌دهد

یکی از راههایی که خواب به سیستم ایمنی کمک می‌کند، افزایش تولید سلول‌های جنگنده‌ی T است. سلول‌های T، گلبول‌های سفید خون هستند که نقش مهمی در واکنش سیستم ایمنی نسبت به ویروس‌ها دارند. فعال سازی این سلول‌های جنگنده، قدم مهمی در نحوه‌ی برخورد با مهاجمان و تخریب سلول‌های حاوی ویروس است.

یک خواب خوب برای اینکه سلول‌های T بهترین عملکرد خود را داشته باشند لازم است. مطالعه‌ای اخیرا نشان داده افرادی که توانسته بودند شب، خوب و کافی بخوابند در مقایسه با افرادی که به اندازه کافی نخوابیده بودند، سلول‌های T شان بیشتر فعال شده بود. کمبود خواب جلوی واکنش مناسب سلول‌های T را می‌گیرد و باعث می‌شود بدن به سختی بتواند با بیماری مبارزه کند.

توصیه‌‌های سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها برای پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا چیست؟

با توجه به اینکه واکسنی برای ویروس کرونا وجود ندارد، سازمان کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (C.D.C) دستورالعمل‌هایی برای بیشترین میزان پیشگیری در برابر ویروس کرونا ارائه داده است:

دست‌ها را با آب و صابون بشویید.
از تماس نزدیک با افراد بیمار خودداری کنید.
وقتی بیمار هستید سرکار نروید و دورکاری کنید.
وسایلی را که مکررا از آنها استفاده می‌کنید تمیز و ضد عفونی کنید.
هنگام عطسه و سرفه جلوی دهان و بینی‌تان را با دستمال بپوشانید و فورا آن را دور بیندازید.
به کار گرفتن این توصیه‌ها و همزمان، شب‌ها دست کم هفت ساعت خوابیدن، بهترین دفاعی است که می‌توان توصیه کرد.thesleepdoctor ، msn ، macrovegan

کرونا از طریق تنفس و صحبت کردن منتقل می‌شود؟

براساس جدیدترین آمارها، تعداد مبتلایان به ویروس کرونا در جهان از مرز یک میلیون و ۱۵۰ هزار گذشته و وتاکنون بیش از ۶۰ هزار قربانی گرفته است. با این حال شیوع این بیماری هر لحظه گسترده‌تر می‌شود و شناخت راه‌های انتقال و نحوه پیشگیری از ابتلا به این بیماری می‌تواند به کاهش تعداد مبتلایان کمک کند.

تاکنون راه‌های مختلفی از انتقال ویروس کرونا منتشر شده است، اما طارق یازارویچ سخنگوی سازمان جهانی بهداشت به تازگی اعلام کرده که بیشتر اوقات ویروس جدید کرونا از طریق تنفس منتقل می‌شود. البته دکتر هاروی فاینبرگ عضو آکادمی ملی علوم آمریکا نیز در مصاحبه با “دیلی میل” این مطلب را تائیدکرده و گفته است که “نه تنها سرفه، بلکه تنفس و صحبت کردن هم باعث شیوع ویروس کشنده می‌شود. “

ویروس زیکا که موجب بروز نارسایی‌های شدید مادرزادی در هزاران نوزاد برزیلی شده به شدت رو به گسترش است و طبق اعلام سازمان جهانی بهداشت می‌تواند تعداد چهار میلیون نفر را در آمریکا آلوده سازد.

تاریخچه :

ویروس زیکا که در سال ۱۹۴۷ در جنگل زیکا (Zika) در اوگاندا شناسایی شد، مانند ویروس دنگی، ویروس نیل غربی و تب زرد یک بیماری گرمسیری منتقل‌شونده به‌وسیله پشه ایجاد می‌کنند.

تغذیه پشه‌ها از خون بیماران ویروس را به آنان منتقل می‌کنند. ویروس در پشه‌ها بیماری ایجاد نمی‌کند. گزش افراد سالم به‌وسیله پشه ناقل ویروس بیماری را به آنان منتقل می‌کند.

انتشار این ویروس تا سال ۲۰۰۷ به آفریقا و آسیای جنوب شرقی محدود بود و چندان موردتوجه قرار نمی‌گرفت. این ویروس در سال ۲۰۰۷ در میکرونزی از جزایر اقیانوس آرام شیوع پیدا کرد.

این ویروس تا سال ۲۰۱۴ فقط در آفریقا، آسیای جنوب شرقی و جزایر اقیانوس آرام شیوع یافته بود. این ویروس در آن سال به جزیره ایستر و شیلی گسترش یافت. ویروس زیکا تا ماه مه ۲۰۱۵ به برزیل راه یافت. در برزیل در سال گذشته بیش از ۸۴۰۰۰ مورد ابتلا به این ویروس ثبت شد.

در حال حاضر هیچ واکسن یا درمانی برای ویروس زیکا در دست نیست. تنها روش برای پیشگیری از عفونت پرهیز از گزیده شدن به‌وسیله پشه‌ها است.

پورتوریکو در ۳۱ دسامبر ۲۰۱۵ گزارش کرد که نخستین مورد ابتلای محلی به این ویروس در این کشور رخ داده است. در ژانویه ۲۰۱۶ در ایالت هاوایی آمریکا تولد نوزادی دچار میکروسفالی که از لحاظ ویروس زیکا مثبت بود گزارش شد.

فقط ۲۰ درصد از کسانی که به این ویروس آلوده می‌شوند، علامت‌دار می‌شوند و شایع‌ترین علائم تب، دانه‌های پوستی،‌ درد مفصل و قرمزی چشم‌ها است.

در شیوع ویروس زیکا در سال ۲۰۱۵ در برزیل این احتمال مطرح شد که این ویروس اثراتی زیان‌بار بر زنان باردار داشته باشد. در طول سال ۲۰۱۵، هزاران نوزاد – ۱۰ برابر میزان معمول سالانه- با میکروسفالی به دنیا آمدند، عارضه‌ای که در آن مغز به‌طور غیرطبیعی کوچک است. این نقصان هنگام تولد اغلب پس‌ازآن رخ داده بود که مادران در ابتدای بارداری علائم شبیه ابتلا به ویروس زیکا را نشان داده بودند.

علائم

بنا به گزارش «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها» در آمریکا، رایج ترین علائم ابتلا به این ویروس تب، جوشهای خارشدار، درد مفاصل، و التهاب چشمهاست.

به عقیده محققان برزیلی و پژوهشگران «سازمان بهداشت قاره آمریکا»، که شاخه ای از «سازمان جهانی بهداشت» است، شواهد فزاینده حاکی از ارتباط ویروس زیکا با بروز بیماری «میکروسفالی» است. میکروسفالی یا «کوچک سری» اختلالی در دستگاه عصبی است که در نتیجه تولد نوزادان با جمجمه و مغز کوچکتر از حد معمول ایجاد می شود.

شمال شرق برزیل شاهد افزایش چشمگیر تعداد نوزادانی است که با عارضه میکروسفالی به دنیا آمده اند.

به گفته وزیر بهداشت برزیل، شمار نوزادان مشکوک به ابتلا به این بیماری به رقم بسیار نگران کننده ۳۸۹۳ مورد رسیده است.

تنها یک چهارم افراد آلوده به زیکا علائم آلوده شدن به این ویروس را نشان می دهند. به همین دلیل، بسیاری از موارد ابتلا به این ویروس تشخیص داده نمی شوند، و در نتیجه دشوار می شود ابعاد واقعی آلودگی به آن را در قاره آمریکا مشخص کرد.

کشورهای آلوده به این ویروس

بنا به آمار اعلام شده از سوی «سازمان بهداشت قاره آمریکا»، تاکنون ۲۳ کشور و منطقه واقع در این قاره موارد آلودگی به ویروس زیکا را گزارش کرده اند. این تعداد بیش از دو برابر تعداد قبلی تا یک ماه پیش است.

برزیل بالاترین آمار ابتلا به این ویروس را دارد، و کلمبیا از این نظر در مقام دوم قرار می گیرد. اکوادور، السالوادور، گواتمالا، هائیتی، هندوراس، مکزیک، پاناما، پاراگوئه، پورتوریکو، سورینام و ونزوئلا نیز از کشورهای دیگری هستند که موارد بسیاری از ابتلا به زیکا در آنجا گزارش شده است.

بنا به برآورد «سازمان جهانی بهداشت»، ویروس زیکا احتمالاً در تمام کشورهای قاره آمریکا، به جز کشورهای کانادا و شیلی، شیوع خواهد یافت.

تاکنون گزارشی در مورد ابتلا به این ویروس در ایالات متحد آمریکا منتشر نشده، هرچند زنی که در برزیل به این ویروس آلوده شده بود، در هاوایی نوزادی با آسیب مغزی به دنیا آورده است.

سابقه

ویروس زیکا اولین بار در سال ۱۹۴۷ در اوگاندا در قاره آفریقا شناسایی شد، و تا سال ۲۰۱۴ نشانه ای حاکی از وجود آن در قاره آمریکا وجود نداشت.

روش انتقال

ویروس زیکا توسط پشه ای موسوم به «آیدس آیگیپتی» (حشره مصری) منتقل می شود که ناقل بیماریهای دیگری از جمله تب زرد و تب دنگی نیز هست.

روش تشخیص

علائم آلوده شدن به این ویروس مشابه علائم تب دنگی و دیگر بیماریهایی است که به وسیله این پشه منتقل می شود.

هشدارها در مورد بارداری

وزیر بهداشت کلمبیا به زنان این کشور توصیه کرده است که برای پیشگیری از خطرات ابتلا به ویروس زیکا، برنامه خود برای بارداری را دست کم شش تا هشت ماه به تعویق بیاندازند.

در جامائیکا گزارشی در مورد آلودگی به این ویروس دریافت نشده است، با این حال وزیر بهداشت این کشور نیز به زنان توصیه کرده است که بارداری خود را شش ماه تا یک سال به تعویق بیاندازند. السالوادور به زنان توصیه کرده است که تا سال ۲۰۱۸ باردار نشوند.

«سازمان جهانی بهداشت» می گوید زنانی که برنامه ای برای سفر به مناطق آلوده به ویروس زیکا دارند، باید پیش و پس از سفر خود به پزشکان متخصص مراجعه کنند. به گفته پژوهشگران این سازمان، زیکا می تواند از طریق خون منتقل شود، و در منی انسان نیز یافت شده است، اما تأیید امکان انتقال آن از طریق آمیزش جنسی به شواهد محکمتری نیاز دارد.

چند هفته پیش، «مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها» در آمریکا به زنان باردار توصیه کرده بود که از سفر به ۱۴ کشور و منطقه آلوده به زیکا در آمریکای لاتین و حوزه کارائیب خودداری کنند.

به گفته «سازمان بهداشت قاره آمریکا»، هیج آمار دقیق و قابل اتکایی در مورد تعداد افراد آلوده به این ویروس در قاره آمریکا وجود ندارد. با این حال، این سازمان با توجه به گزارشهای دریافتی از کشورهای منطقه، پیش بینی می کند که دست کم ۶۰ هزار نفر به این ویروس آلوده شده باشند، هرچند که رقم واقعی ممکن است بسیار بالاتر از این باشد.

منابع:

– سازمان جهانی بهداشت
– سازمان بهداشت قاره آمریکا
– مرکز کنترل و پیشگیری از بیماریها
– وزارت بهداشت کلمبیا
– مرکز بهداشت عمومی نیروهای دریایی آمریکا.

علائم و نشانه هاى تبخال:

تاول هاى کوچک و دردناک پر از مایع که روى منطقه برجسته، قرمز و دردناک پوستتان قرار دارند.

درد یا مورمور شدن که اغلب یکى دو روز پیش از ظهور تاول‌ها احساس می شود.

معمولاً ۷ تا ۱۰ روز طول مى‌کشد تا تبخال برطرف شود. تبخال معمولاً روى لب‌ها ظاهر مى شود. اما گاهى روى سوراخ هاى بینى، چانه یا انگشتان دست هم دیده مى‌شود. گرچه غیر معمول است، اما ممکن است تبخال در داخل دهان هم بروز کند(اما تنها بر روى لثه ها یا کام سخت که در سقف قرار دارد).

اگر زخمى روى بافت هاى نرم درون دهانتان ظاهر شود ممکن است آفت باشد، ولى مطمئناً تبخال نیست.

علائم تبخال ممکن است حداکثر تا ۲۰ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر نشود و معمولاً ۷ تا ۱۰ روز طول مى‌کشد. تاول ها شکل مى‌گیرند، مى‌ترکند و ترشح مى‌کنند. سپس کبره زردرنگى تشکیل مى شود و نهایتاً با ریختن آن، پوست صورتى رنگى در زیر ظاهر مى‌شود و تبخال بدون گذاشتن جا بهبود مى یابد.

PCR یا واکنش زنجیره ای پلیمراز (Polymerase Chain Reaction)، تکنیکی است که با استفاده از آن می توان در مدت زمان کوتاهی قطعه خاصی از مولکول DNA را در شرایط آزمایشگاهی میلیون ها بار تکثیر نمود. این قطعه DNA ممکن است یک ژن، بخشی از یک کروموزوم یا بخش هایی از ژنوم یک موجود باشد. البته در تکثیر DNA با روش PCR محدودیت هایی نیز وجود دارد که مهمترین آنها اندازه قطعات قابل تکثیر می باشد به طوری که حداکثر اندازه قطعه هایی که با روش PCR معمولی تکثیر می گردد، 5 هزار نوکلئوتید (kb 5) و در روش های بهینه شده تا 20 هزار نوکلئوتید (kb 20) می باشد.با این تعریف، PCR همانند یک دستگاه فتوکپی عمل می کند که بوسیله آن می توان صفحاتی از کتاب ژنوم هر موجود را به تعداد دلخواه و مشابه نسخه اصلی (البته در مواردی همراه با خطاهای جزئی) تکثیر نمود.

مونونوکلئوز عفونى  عفونت سلول‌هاى سفید با ویروس اپشتین‌بار (Epstien Barr) است. عفونت اغلب در افراد جوان به‌ویژه نوجوانان بروز مى‌کند. این عفونت با تب، گلودرد، خستگى و ضعف، بى‌اشتهائی، تورم غدد لنفاوی، و اغلب سفتى عضلات مشخص مى‌شود. معتقد هستند که این بیمارى از طریق بزاق عفونى انتشار مى‌یابد و دورهٔ نهفتهٔ آن ۷ تا ۱۴ روز است. مونونوکلئوز عفونى معمولاً بیمارى وخیمى نیست. با این حال در موارد شدید التهاب کبدى و زردى مى‌تواند بروز کند و طحال ممکن است به‌قدرى بزرگ شود که باعث درد و پرى شکم گردد.

M.I یک بیماری حاد ویروسی با تب، گلودرد، تورم غدد شناخته می‌شود و معمولاً توسط Epstein Barr ویروس (E.B.V) ایجاد می‌شود اما توسط ویروس Cytomegalo هم ممکن است بروز کند (GMV). این دو ویروس اعضای خانواده هرپس هستند.EBV بیشتر از طریق بزاق انتقال داده می‌شود و از آنجا که این بیماری از راه بوسیدن گسترده می‌شود به بیماری بوسه ملقب شده است.

پزشکان باید مردم را آگاه کنند که این بوسیدن‌ها فقط در سرایت بیماری‌ها نقش دارند و باید به کلی ممنوع شوند. این عفونت که گاهی MONO هم نامیده می‌شود از طریق قطرات کوچک عفونی پراکنده در هوا انتقال پیدا می‌کندکه با سرفه و عطسه میسر می‌شود. در موارد نادر از راه ترانسفوزیون خون سرایت می‌کند.

پزشک مى‌تواند با آزمایش مونواسپات (Monospot)، که پادتن ویروس اپشتین‌بار را شناسائى مى‌کند بیمارى را تشخیص دهد. علائم اصلى بیمارى ظرف ۱ تا ۱۴ روز بهبود مى‌یابد اگرچه این بهبودى ۱ تا ۳ ماه قبل از برطرف شدن خستگى زودرس مى‌باشد.
امروزه خودداری از تماس با فرد مبتلا تنها راه پیشگیری از بیماری است و این در حالی است که در صورت ابتلای فرد به این بیماری ، معالجه قطعی خاصی برای فرد وجود ندارد . استراحت بیش از معمول و رژیم غذایی سالم از اهمیت بسیاری برخوردار است .   

این عفونت در هر سنی ظاهرمی‌شود، اما بیشتر اوقات جوان‌ها را بین سن‌های ۱۵ تا ۲۵ آلوده می‌کند. ۲۰ در هزار جوان در سنین ۲۰ تا ۳۰ سالگی ممکن است عفونی شوند. اگر چه این بیماری معمولاً جدی نیست اما ویروس برای تمام عمر در بدن باقی می‌ماند. بیشتر مردم در برابرش آنتی‌بادی می‌سازند و ایمن می‌شوند.

عفونت بطور حاد با تب واستفراغ شروع ودر ظرف مدت 24-48 ساعت اسهال آبکی ادامه مییابد . علائم برای مدت 3-8 روز باقی می ماند. در حالات متوسط وشدید اسهال واختلالات الکترولیت واسیدوز ممکن است بروز کند اغلب در کودکان زیر 5 سال بروز میکند ودر زیر یک سال بیشتر با دزهیدراتاسیون همراه است اما در کودکان با نقص ایمنی ممکن است اسهال ادامه یابد سالیانه حدود 600000 مرگ به علت عفونت روتاویروس در جهان اتفاق می افتد شایع ترین سن ابتلا 6-24 ماه میباشد که 80 درصد آن مربوط به ممالک در حال توسعه است .

 اتیولوژی

روتاویروس از ویروس سگمانته ودورشته ای RNA  و هفت گروه آنتی ژنA-G که ویروس گروه A علت مهم اسهال در جهان میباشد گروه های A ,  B, C     باعث بیماری در انسان میشود .

طبقه بندی بر اساس اندام آلوده کننده

شما ممکن است که HIV در بدن خود داشته باشيد ولی از نظر سلامتی کاملاً سالم به نظر برسيد. تنها راه مطمئن تشخيص آلودگی و يا عدم آلودگی به ويروس ايدز (HIV) انجام آزمايش خون در آزمايشگاه می باشد. از زمان ورود ويروس به بدن انسان تا زمانی که شواهد آزمايشگاهی ظاهر شود،‌ ممکن است فاصله زمانی بين دو هفته تا شش ماه طول بکشد که به آن "دوره پنجره" (window period) می گويند. در اين دوران شخص٬ آلوده بوده و می تواند ديگران را نيز آلوده کنند، ولی ممکن است هيچ يک ازعلايم بالينی و آزمايشگاهی متداول را در خود بروز ندهد.

در صورتی که شما به رفتارخطرناکی دست زده ايد و نگران سلامت خود شده ايد، می توانيد برای انجام آزمايش HIV به پزشک خود و يا مستقيماً به مراکز انتقال خون و ديگر مراکزی که آزمايش ايدز را انجام می دهند، مراجعه کنيد.

نكته بسيارمهمی كه نبايد فراموش شود اين است كه درطی اين 6 ماه نبايد خود و ديگران را درمعرض رفتار خطرناک قرار دهيد.

آنفلوانزای H۵N۱ بیماری عفونی پرندگان می باشد که توسط سویه های تیپ A ویروس آنفلوانزا ایجاد می گردد . این بیماری اولین بار در ایتالیا در سال ۱۸۷۸ شناسایی گردید . مطالعات انجام گرفته در سال ۱۹۵۵ نشان داد که عامل این بیماری ویروس آنفلوانزا تیپ A می باشد .

تمام ۱۶ تحت تیپ آنفلوانزا از حدود ۹۰ گونه پرندگان وحشی ، پرندگان آبزی مهاجر ، مرغان نوروزی و پرندگان ساحلی به ظاهر سالم جدا گردیده اند و این پرندگان مخازن طبیعی ویروس آنفلوانزای A می باشند .

نسخه فعلی ویروس H۵N۱ تاکنون فقط ۵۰۰ قربانی گرفته و به اندازه کافی مسری نبوده که باعث بروز همه گیری جهانی شود اما ظاهرا نوع تغییر یافته و جدید آن، بسیار خطرناک تر است تا جایی که اگر به دست افراد ناشایست و دشمن بشر بیفتد ممکن است برای اهداف بسیار مخرب مانند جنگ های نرم میکروبی مورد استفاده قرار بگیرد.

ویروس H1N5 آنفلوانزا مشهور به آنفلوآنزای پرندگان می‌تواند باعث مرگ انسان شود، اما از آن‌جا که این ویروس نمی‌تواند به راحتی بین انسان‌ها گسترش یابد، نتوانست همه‌گیر شود. اما به گفته دانشمندان ممکن است اوضاع تغییر کند: فقط ۵ جهش در ۲ ژن، توانست این ویروس را در شرایط آزمایشگاهی بین پستانداران منتشر کند. بدتر از همه اینکه این ویروس، با وجود جهش‌ها، همچنان مرگبار و مهلک است.

رون فوشیر، متخصص ویروس شناسی در مرکز پزشکی «اراسموس» در هلند که سرپرستی گروهی از متخصصان را در این مرکز برعهده دارد، دریافته است که پنج جهش ژنی نادر در ویروس آنفلوآنزای پرندگان کافیست تا بتواند ویژگی مسری بودن آن را بسیار شدیدتر کند.

وی می گوید : ” در چنین شرایطی، این ویروس به اندازه آنفلوآنزای فصلی مسری است ” .

وی آزمایشات خود را روی موشهایی انجام داد که مجاری تنفسی آنها بسیار شبیه به انسان است. این آزمایشات بخشی از یک حرکت بین المللی برای درک کاملتر از ویروس H۵N۱ است. بررسی های این متخصصان، طیف وسیعی از اختلاف نظرها و نگرانی ها را در سراسر جهان برانگیخته است.

هپاتیت A

HAV یکی از شایعترین بیماری های عفونی در جهان سوم می باشد.این بیماری از طریق مدفوعی- دهانی(خوردن آب و غذای آلوده)و یا تماس نزدیک انتقال می یابد.دوره کمون آن حدود 4 هفته است. افراد مبتلا به این بیماری ، ویروس را در مدفوع خود دفع می کنند و در طی دوره نسبتاً کوتاه ویرمی،خون آنان نیز آلوده کننده است. بیماری ناشی از هپاتیت A عموماً بصورت حاد بروز کرده و خود محدود شونده است.اگر فرد مبتلا در سنین کودکی باشد علایم بصورت تحت بالینی و بعضاً غیر قابل شناسایی است ولی هرچه سن فرد مبتلا بیشتر باشد علائم شدید تر و واضح تر می باشند.

علائم و نشانه های بیماری حالت غیر اختصاصی دارند و در اکثر موارد عفونت نیز بدون یرقان و معمولاً خفیف هستند.علائم بالینی عمده شامل زردی و هپاتومگالی می باشند که به ترتیب در 70 و 80 درصد مبتلایان علامتدار دیده می شوند.علائم با شیوع کمتر شامل درد مفاصل،راشهای جلدی ، اسپلنومگالیو بزرگی غدد لنفاوی ناحیه گردن می باشند.شروع بیماری در عفونت HAV اغلب ناگهانی است (در مدت 24 ساعت) و اکثر بیماران مبتلا به HAV به طور کامل بهبود می یابند.

هپاتیت آ

از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده‌است. اما اکنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می‌شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است , RNA آن مثبت است. توسط دهان و مدفوع انتقال می‌یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه‌است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی‌کند و به ندرت کشنده‌است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروس‌های کبدی ندارد. انسان و میمون میزبان‌های طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروس‌ها مقاوم‌تر است و به علت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده‌های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می‌شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه گوارش فرد را آلوده می‌کند. احنمالا در سلول‌های اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می‌کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می‌شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلول‌های کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلول‌های کبدی یرقان ظاهر می‌شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می‌شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجاد آنتی‌بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می‌شود.

آلوده شدن به ویروس هپاتیت C امروزه یک مشکل مهم بهداشتی در سراسر جهان است. امروزه از این بیماری به عنوان یک معضل یاد می‌شود، ولی چنانچه اقدامات لازم در جهت کنترل و پیشگیری از آن صورت نگیرد، مطمئناً در آینده ای نزدیک به یک فاجعه تبدیل خواهد شد. ویروس هپاتیت C در محیط خارج از بدن و درون خون خشک شده نیز به مدت سه ماه زنده می‌ماند، ولی با جوشاندن در 100 درجه سانتی‌گراد و به مدت 5 دقیقه از بین می‌رود.

تا قبل از سال 1992 در کشورهای خارجی و قبل از سال‌های 1374 و 1375 در ایران، شایع‌ترین راه انتقال ویروس هپاتیت C ، استفاده از خون و فرآورده‌های آن بود. بدیهی است که پس از این سال‌ها ، تمام خون‌ها از نظر انواع بیماری‌های عفونی از جمله هپاتیت C مورد بررسی قرار می گیرند و تنها در صورت سالم بودن اجازه تزریق داده می‌شود. دریافت‌کنندگان مداوم فرآورده‌های خونی، به عنوان مثال دریافت‌کنندگان فاکتورهای انعقادی 8 و 9 در بیماران هموفیلی و همچنین گیرندگان خون در بیماران مبتلا به نارسایی مزمن کلیه که تحت دیالیز خونی قرار می‌گیرند، در معرض خطر جدی ابتلا به هپاتیت ‌C قرار دارند. امروزه متأسفانه اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و تماس با خون افراد آلوده از طریق استفاده ی مشترک از سوزن مصرفی، عامل مهمی در ابتلا به هپاتیت C است.

افرادی که در معرض خطر ابتلا به هپاتیت C هستند به 4 دسته کلی تقسیم می‌شوند:

1- گروه اول: افراد در معرض خطر به دلیل سابقه مثبت استفاده از خون و فرآورده‌های آن مانند بیماران هموفیلی، دیالیزی و تالاسمی.

2- گروه دوم: سابقه تزریق خون در سال‌های قبل از 1374 که در آن زمان خون از نظر آلودگی به ویروس هپاتیت C بررسی نمی‌شد.

3- گروه سوم: افراد معتاد به مواد مخدر تزریقی یا دارای شرکای جنسی متعدد.

4- گروه چهارم: این گروه شامل 30 تا 40 درصد مبتلایان بوده و علت خاصی جهت ابتلای آنان یافت نمی‌شود.

هپاتيت چيست ؟ و علل آن كدامند ؟
هپاتيت يعني التهاب كبد و در ميان عوام مردم به يرقان و زردي مشهور است . مهمترين عوامل ايجادكننده آن ويروسها هستند . ويروسها موجودات بسيار ريزي هستند كه از فرد آلوده به فرد سالم منتقل مي شوند و براي رشد و تكثير خود به يك موجود زنده نياز دارند. تاكنون 6 نوع ويروس هپاتيت شناخته شده است كه شايعترين آنها ويروسهاي هپاتيت آ (A) ، ب (B) و سي (C) هستند .عوامل ديگري مثل داروها ، بيماريهاي توارثي و خود ايمني و مصرف مشروبات الكلي نيز مي توانند سبب هپاتيت شوند .

هپاتيت يك معضل جهاني.
امروزه هپاتيت يكي از مشكلات بهداشتي عمده جهان است و 300 ميليون نفر در سراسر جهان حامل ويروس هپاتيت ب هستند . هپاتيت ب پس از بيماريهاي سل و مالاريا شايعترين بيماري عفوني و مسري است . سالانه حدود 50 ميليون نفر به تعداد افراد آلوده در دنيا افزوده مي شود . بيشتر مبتلايان در كشور پهناور چين و تايوان بسر مي برند . شيوع اين بيماري در برخي از نواحي آسيا و آفريقا بسيار بالاست و حتي به 20 درصد نيز مي رسد . در ايران طبق آمارهاي موجود حدود 3% افراد جامعه يا قريب به دو ميليون نفر ناقل هپاتيت ب هستند .

ويروس هپاتيت ب
در سال 1965 بلومبرگ (Blumderg) و همكارانش در فيلادلفيا ، با مطالعه سرم دو بيمار مبتلا به هموفيلي متوجه وجود آنتي ژني شدند كه بعدها به آنتي ژن استراليايي معروف شد و آقاي بلومبرگ به دليل اين كشف خود در سال 1977 موفق به دريافت جايزه نوبل شد .
امروزه مي دانيم كه آنتي ژن استراليايي همان آنتي ژن سطحي ويروس هپاتيت ب يا HBsAg است . با استفاده از ميكروسكوپ الكتروني شكل و ساختمان اين ويروس شناخته شده است . به هر حال بخش فعال ويروس در قسمت مركزي و آنتي ژن سطحي HBsAg در سطح آن قرار دارد . در صورت مثبت بودن HBsAg ، فرد آلوده تلقي مي شود . محل زندگي و تكثير ويروس كبد آدمي است و محصولات آن پس از توليد به درون گردش خون مي ريزند .
بدن در برابر عفونت ويروسي از خود دفاع مي كند و عليه آنتي ژنهاي ويروسي ، آنتي بادي يا آنتي كر ( پادتن ) مي سازد . در بسياري از موراد ، بدن با دفاع خود عفونت را دفع كرده و فقط ردپاي آن به صورت مثبت بودن آنتي باديها ( پادتن ها ) مشخص مي شود . در اين شرايط علاوه بر رفع خطر ، فرد در مقابل عفونت مجدد مصون مي شود و به اصطلاح خود واكسينه شده است .

ویروس هپاتیت A  

   از خانواده پیکورنا ویروسها و جنس هپاتویروس است که قبلا تحت عنوان آنتروویروس ۷۲ طبق بندی شده است. اما کنون بنام هپاتیت عفونی نامیده می شود. این ویروس کروی شکل است و تقارن ۲۰ وجهی دارد. بدون پوشش است , RNA  آن مثبت است. توسط دهان و مدفوع انتقال می یابد. دوره کمون آن تقریبا ۱ ماهه است. بیماری مزمن کبدی ایجاد نمی کند و به ندرت کشنده است و هیچ تشانه آنتی ژنی با دیگر ویروسهای کبدی ندارد. انسان و میمون میزبانهای طبیعی این ویروس هستند. نوکلئوکسید آن در برابر اتر و اسید از سایر پیکورنا ویروسها مقاومتر است و بعلت همین مقاومت باید در برخورد با بیماران مبتلا احتیاط کرد. با استفاده از گیرنده های سطح سلولهای کبدی وارد سلول می شود. جزئیات پاتوژنیسیته برای این ویروس مشخص نیست. از طریق دستگاه کوارش فرد را آلوده می کند. احنمالا در سلولهای اوروفارنکس و اپیتلیال روده تکثیر پیدا می کند. اگرچه انترفرون باعث محدوده شدن ویروس می شود اما سیستم ایمنی نیز در صدمه زدن به سلولهای کبدی آلوده به ویروس و حذف آنها از بدن بی تاثیر نیست. به دنبال ضایعات سلولهلی کبدی یرقان ظاهر می شود. این ویروس از طریق صفرا وارد روده و مدفوع می شود و از ۱۰ روز قبل از ظهور علایم و ایجلد آنتی بادی در مدفوع وجود دارد و از طریق مدفوع منتشر می شود. علایم بالینی آن شامل خستگی , بی اشتهای , ضعف ,  تهوع ,  شکم درد ,  یرقان ,  تیره شدن رنگ ادرار است و این بیماری در افراد بالغ شدید تر از از کودکان است. در کودکان اغلب بدون جلب توجه سپری می شود و در اکثر موارد بهبودی کامل حاصل می شود. حداکثر شیوع این بیماری بین سنین ۳۰ تا ۱۵ است. در اکثر بیماران مبتلا به هپاتیت  A تیتر Igm  بالا است. لذا مهمترین تست مرولوژی برسی Igm است که به روش رادیوایمنوسی و الیزا قابل اندازه گیری است و همچنین بررسی بیلی روبین هم جهت ارزیابی اختلال کبدی ارزشمند است. درمان برای این بیماران وجود ندارد و تزریق ایمنوگلوبین برای افراد در تماس با بیمار توصیه می شود که در دوره کمون باعث کاهش علایم بیماری می شود. روشهای پیشگیری شامل رعایت بهداشت در مراکز عمومی ,  کنترل بهداشتی آب و مواد غذای بخصوص شیر -  شستن دستها بعد از رفتن دستشوی وقبل از صرف غذا ,  ضد عفونی کردن وسایل بیمار بسیار موثر است. واکسن نمونه کشته شده است که فقط برای مواقع ضروری استفاده می شود. این ویروس براحتی در جامعه منتشر می شود. محتمل ترن راه سرایت راه مدفوعی- دهانی از طریق تماس فردی می باشد. بعضی محصولات رودخانه ای مثل صدفها می توانند منبع آلودگی با ویروس باشند. آلودگی با ویروس هپاتیت A به ندرت از طریق سرنگ و سوزن آلوده یا انتقال خون پیش می آید. همودیالیز هیچ نقشی در انتشار آن میان کارکنان بخش ندارد. شیوع آنتی بادی در افراد دارای سطح اقتصادی و اجتماعی پایین بالاتر است. در کشورهای در حال توسعه و عقب مانده اکثر مبتلایان کودکان هستند در حال که در کشورهای پیشرفته ابتلا در سنین بالاتر است. تقریبا ۴۰ درصد موارد حاد هپاتیت توسط هپاتیت A ایجاد شده 

ویروس هپاتیت B  

      این ویروس عامل مولد هپاتیت سر است و جزء ویروسهای کبدی DNA دار طبقه بندی می شود. از طریق مایعات بدن, خون, مقاربت جنسی ودر ماههای آخر حاملگی از مادر به جنین منتقل می شود و ابتلا به این بیماری هیچ ارتباطی به سن, فصل و جنس ندارد. دارای دروه کمون متوسط سه ماهه است. در ۵ تا ۱۰ در صد مبتلایان تبدیل به حالت مزمن می شود و گاهی منجر به سرطان کبد می شود. بافت هدف این بیماری و میزبان آن محدود و فقط در کبد, گاهی پانکراس و کلیه انسان و میمون را نیز آلوده می کند. این ویروس کوچک, دارای پوشش, دارای DNA دو رشته و حلقوی که قسمتی از آن تک رشته ای است ودارای آنزیم  
 

ریورس ترانسکرپیتاز (RTase) است که این آنزیم چسبیده به ژنوم ویروس است و دارای فعالیت ریبونوکلئاز است. این ویروس دارای ۳ نوع آنتی ژن مهم به نامهای آنتی ژن سطحی, آنتی ژن مرکزی و یک آنتی ژن دیگر است. آنتی ژن سطحی که آنتی ژن استرالیا نامیده می شود ( بعلت اینکه اولین بار در سرم یک فرد بومی استرالیل که در ظاهر سالم شناسایی شد ). از نظر شکل ظاهری دارای دو فرم است: ۱- شکل کروی که فراوانترین نوع این خانواده است. ۲- شکل لوله ای یا رشته ای . این آنتی ژن در PH کمتر از ۴ به مدت ۶ ساعت پایدار می ماند; ولی در این PHعفونت زایی هپاتیت B از بین می رود. این ویروس به  علت داشتن غشا در برابر اتر مقاوم است, PH پایین, حرارت متوسط, یخ زدن و اشعه ماورا بنفش پایدار می ماند. DNA ویروس تمایل زیادی برای ادغام شدن با DNA سلول میزبان دارد. نسخه برداری توسطویروس عوامل نسخه بردار سلول میزبان کنترل می شود. این ویروس ۳ روز پس از به سلولهای کبدی شروع به تکثیر می نماید; اما علایم بالینی بعلت نا معلومی حدود ۴۵ روز بعد ظاهر می شود که بستگی به راه ورود مقدار ویروس و وضعیت فرد مبتلا دارد. علایم بالینی شامل تهوع , استفراغ , بی اشتهایی شدید می باشد که به دنبال آن یرقان ظاهر می شود ( گرچه هپاتیت بدون یرقان نیز شایع است). حدود ۸۵ در صد بیماران کاملا بهبود حاصل پیدا می کند. مرگ و میر بین ۷/۲- ۶/۰ درصد است که بسته به سن و شرایط متغیر است. حدود ۱۰ تا ۵ در صد افراد به هپاتیت مزمن می شوند که این مبتلایان منبع اصلی انتشار ویروس در جامعه هستند.  در اکثر موارد ژنوم ویروس ادغام شده در ژنوم سلولهای سرطانی دیده می شود. درمان اختصاصی برای هپاتیت B وجود ندارد. درمان بیشتر جنبه علامتی و حفاظتی دارد. انترفرون آلفا ممکن است برای هپاتیت مزمن موثر باشد. این ویروس انتشار جهانی دارد. حاملین ویزوس در جهان حدود ۲۰۰ میلیون نفر هستند که یک میلیون آنها در امریکا زندگی می کنند. افراد در معرض خطر شامل شاغلین, در مراکزبهداشتی و درمانی, کارکنان آزمایشگاهها, کارکنان بانک خون, افراد ساکن در مناطق آندمیک ( چین, آفریقا …………..) نوزادان متولدشده از مادر مبتلا, معتادین تزریقی و افراد دارای هموفیلی و دریافت کنندگان خون و محصولات آن. بیشترین موارد آلودگی به این ویروس در کشورههای عقب مانده است بطوریکه ۵ درصد نوزذان در هنگام متولد شدن و شیردادن مبتلا می شوند. روشهای پیشگیری و کنترل وجود دارند که عبارتند از: ۱- انجام واکسیناسیون ۲- کنترل و جدا کردن  خونهای آلوده ۳- تزریق ایمنوگلوبین به نوزدان که از مادر مبتلا متولد شده و افرادی که با بیماران تماس داشته ۴- عدم مصرف خون کسانی که هرگونه ناراحتی کبدی دارند ۵- استفاده از وسایل مانند دستکش هنگام معاینه بیمار و …….. ۶- حذف سریع وسایل آلوده وضدعفونی وسایل مورد استفاده ۷- اجتناب از رفتارهای اجتماعی پر خطر وخطرساز که انتشار ویروس را تسهیل می کند.  
 
ویروس هپاتیت C  

       ویروسی است دارای پوشش با RNA مثبت که جزء فلاوی ویروس طبقه بندی می شود  
 

دوره کمون بیماری ۴ تا ۳ روز در موارد طولانی ۴ تا ۳ ماه است. معمولا هپاتیت C از لحاظ بالینی خفیف بوده و نیاز به بستری شدن ندارد و اکثر بیمارن بدون علایم بالینی هستند. 
 

به رغم طبیعت ملایم بیماری ۵۰ تا ۳۰ در صد آنها به سمت مزمن شدن پیش می روند. مهمترین راه انتقال بیماری از طریق خون و فرآورده های خونی آلوده است. تزریق وریدی مواد مخدر, پیوند اعضا آلوده, مقاربتهای جنسی و دریافت کنندگان فاکتورهای خونی آلوده نیز از راه های انتقال این ویروس است. اکثر مبتلایان به هپاتیت C معتادین تزریق داخل وریدی  هستند. فعلا واکسنی برای این بیماری وجود ندارد. ایمنی حاصل از عفونت بادوام و پیشگیری  کننده نمی باشد. مصرف انترفرون آلفا تا حدودی در درمان بیماری موثر است. مصرف آنتی بادی ضد ویروس در میمون سبب طولانی شدن دروه کمون می شود. علایم بالینی در شکل حاد بیماری شبیه هپاتیت A و B است ولی خفیفتر. هپاتیت مزمن پایدار حاصله از ویروس هپاتیت C شایعتر از نوع B می باشد که حدود ۲۰ درصد آن به سیروز و نارسایی کبد منجر می شود. پاسخ ایمنی سلول عامل اصلی در تخریب سلول است. تشخیص آزمایشگاهی عمدتا بر مبنای مرولوژی, به روش الیزا استوار می باشد. آنتی بادی ۳ تا ۷ هفته پس از ابتلا قابل شناسای است, اما آنتی بادی همیشه در خون وجود ندارد و لذا پیشنهاد می شود که بررسی آنتی بادی عمدتا در فاز مزمن صورت گیرد. بهترین راه برای شناسایی وجود ژنوم ویروس درخون است   
 

اولین راه تشخیص استفاده از آزمایش خون است که آنتی ژنها و آنتی بادیها که بوسیله دستگاه ایمنی در مقابل ویروس ساخته می‌شود را مشخص می‌کند. آزمایشهای ضروری برای تشخیص آلودگی ، تشخیص آنتی ژن HBSAg (آنتی ژن سطحی B) و دو آنتی بادی HBS ( آنتی بادی مربوط به آنتی ژن سطحی) و آنتی بادی HBC ( آنتی بادی مربوط به آنتی ژن مرکزیB) می‌باشد.

نشانه‌های بیماری

تشخیص ازمایشگاهی هپاتیت B :

در طب امردز تشخیص و پیگیری عفونت ناشی از ویروس HBV به دلیل سنجش و شناسایی پروتئین های ویروس و آنتی بادی های ضد آن در سرم یا پلاسما امکان پذیر بوده و تست های سرولوژیک به روش آنزیم ایمنواسی کاربرد عمومی داشته جایگزین روش رادیوایمنواسی شده و به شکل تجاری عرضه می شود.کیت های مذکور نیز امکان شناسایی پروتئین های مختلف ویروس را فراهم آورده است.حساسیت و ویژگی های کیت های مذکور عالی بوده و امکان انجام آن به روش اتوماسیون فراهم است.

آنتی ژن سطحی هپاتیت (HBsAg)B : جزئی از کپسید ویروس است که مقدار بسیار زیاد آن توسط ویروس تولید می شود.چنان که ممکن است در جریان گردش خون 10⁵ ذره ویروس موجود باشد.در برخی از بیماران وزن HBaAg موجود در خون بیش از آلبومین سرم است.

آنتی بادی بر علیه (Anti-HBs)HBsAg : نشانه ایمنی بر علیه ویروس بوده و به جز موارد نادری که ذکر خواهد شد وجود توام HBsAg و Anti-HBs در خون رخ نخواهد داد.سنجش کمی و کیفی آن توسط کیت های تجاری موجود مقدور است.

قبل از هر گونه طراحي بايد عملکرد و وسعت کاري آزمايشگاه، تعداد و اندازه تجهيزات و نيزنيروي کاري مورد نياز را مد نظر قرار داد وتوجه نمود که بايد بخشهاي اداري کاملا از بخشهاي فني آزمايشگاه مجزا بوده و افراد براي دسترسي به اين نواحي ، مجبور نباشند که از بخشهاي ديگر عبور نمايند.همچنين بايد محل پذيرش و نمونه گيري در فضائي کاملا مجزا در نظرگرفته شده و فضاي آبدارخانه و رخت کن نيز با فاصله مناسب از قسمتهاي فني آزمايشگاه قرار داشته باشد.

• جزوه راهنماي ايمني (safety manual)
• مقررات عمومي براي حفاظت افراد در آزمایشگاه
• موادي كه شديدا" براي سلامتي خطرناك است
• خطر استفاده از اسيدها براي شستشوي وسايل شيشه اي
• نقشه و تسهيلات يك آزمايشگاه معمولي

درصورت بروز حادثه اي در آزمايشگاه مانند شكستن محيط كشت يا ظروف حاوي نمونه هاي باليني، ممكن است نياز به ضدعفوني كردن اتاق باشد. اين عمل بايد بوسيله افراد مجرب انجام شود. اگر حادثه ناشي از شكستن ظروف حاوي محيط كشت جامد يا خلط غليظ باشد، تعداد آئروسل هاي ايجاد شده ناشي از آن محدود است. بنابراين بلافاصله محل آلوده را با كاغذ و حتي روپوش آزمايشگاهي مي پوشانند تا از ايجاد آئروسل جلوگيري شود. بسرعت ماده ضدعفوني كننده را  در محل آلوده ريخته و اتاق را حداقل بمدت 2 ساعت ترك مي كنند. پس از 2 ساعت، با پوشيدن لباس محافظ وارد اتاق شده و ظروف شكسته را جمع آوري كرده، منطقه آلوده را كاملا" ضدعفوني و تميز مي نمايند.

چنانچه حادثه ناشي از شكستن ظروف حاوي مايعات آلوده باشد، در اينصورت ميزان آئروسل ايجاد شده زياد است. بنابراين بيدرنگ هود ايمني را روشن كرده، حداقل تا 4 ساعت اتاق حادثه را ترك مي كنند. سپس اتاق را با گاز فرمالدئيد ضدعفوني مي نمايند.

دو فرد مجرب براي ضدعفوني و گندزدايي اتاق مورد نياز است. در ابتدا تمامي پنجره ها،  درها و منافذ اتاق مورد نظر بايد به دقت مسدود شود كه براي اين كار مي توان از كيسه هاي پلاستيكي بزرگ زباله استفاده كرد. فرمالدئيد، ممكن است موجب خرابي تجهيزات كامپيوتري شود، بنابراين قبل از ضدعفوني كردن بايد وسايل مزبور را از محيط خارج كرد. براي ضدعفوني كردن 30 متر مكعب، ml 100 فرمالين و ml 900 آب با يك اجاق برقي لازم است. تمامي مواد شيميايي حاوي كلرين (chlorine) مانند مواد ضدعفوني كننده هيپوكلريت بايد از اتاق خارج شوند زيرا ممكن است كلرومتيل (chloromethyl) توليد گردد كه سرطان زا است.

مراحل گندزدايي اتاق آزمايشگاه

1. يك نفر وارد اتاق شده، محلول فرمالين و آب را روي اجاق برقي گذاشته و خارج مي شود. درصورت امكان اجاق بايد خارج از اتاق روشن يا خاموش گردد. اين عمل را مي توان با قطع و وصل فيوز اتاق مورد نظر انجام داد.
2. پس از تبخير كامل فرمالدئيد، برق اتاق را قطع مي كنند ولي تا 12 ساعت، درهاي اتاق بسته مي ماند تا گاز بتواند تمامي فضاي اتاق را ضدعفوني كند.
3. روز بعد يك نفر با ماسك و لباس محافظ، بسرعت وارد اتاق شده، فن هود ايمني را روشن مي كند، سپس اتاق را براي مدتي ترك مي كند تا هواي اتاق تميز شود.
4. چنانچه در روي سطوح، پودر سفيد رنگ ماده ضدعفوني كننده باقيمانده باشد آن را مي توان با هيدروكسيدآمونيوم 10 % پاك كرد. از آنجائيكه غلظت بيش از اندازه گاز فرمالدئيد خطر انفجار دارد,  بايد توجه داشت كه در حين ضدعفوني كردن فضاي اتاق، ميزان غلظت گاز فرمالدئيد بيشتر از mg 5/2 در متر مكعب هوا نباشد. براي تعيين ميزان غلظت گاز در فضا، مي توان از دستگاه اندازه گيري غلظت گاز استفاده كرد.

•  شايان ذكر است كه گاز فرمالدئيد توسط سطوح مختلف جذب شده و موجب پليمريزه شدن مواد موجود مي شود. به همين علت سطوح قابل شستشو ازجمله ديوارها را بايد توسط مايع سولفيت سديم شستشو داد.