MOHSEN AZAD

 نیمی از کسانی که دچار بی‌خوابی هستند، بدون آنکه با پزشک مشورت کنند، از داروهای خواب آور استفاده می کنند.

در حالیکه به گفته این انجمن منشاء بی‌خوابی اغلب مشکلات روحی و جسمی است که نیاز به درمان دارند.

این هشدار بر اساس یک نظرسنجی از دو هزار و ۷۷ نفر اعلام شده است.

به سختی به خواب رفتن، خواب گسسته و ناکافی، همه از انواع بی‌خوابی هستند که گمان می رود از هر سه نفر در بریتانیا یک نفر به آن دچار است.

بی‌‌خوابی می تواند نتیجه مشکلات روحی همچون افسردگی، اضطراب و اسکیزوفرنی نیز باشد.

بیماری های قلبی، آلزایمر و اختلالات هورمونی نیز از عوامل دیگری هستند که می توانند خواب طبیعی را مختل کنند.

۳۰ درصد از کسانی که در این نظرسنجی شرکت کردند، گفته اند که بیش از یک ماه بدون مشورت با پزشک قرص خواب آور مصرف می کردند و مدت مصرف خودسرانه قرص های خواب آور برای ۱۴ درصد حدود شش ماه بوده است.

پل جانسون، داروساز گفت: “نگران کننده است که بسیاری از مردم داروهای خواب آور را بیش از اندازه مصرف می کنند.”

“ممکن است که (این شیوه) برای درمان بی خوابی در کوتاه مدت موثر باشد، اما نباید بدون مشورت با پزشک در بلند مدت ادامه داشته باشد. چون ممکن است باعث شود که بیماری های جدی پنهان بمانند و درصورت عدم معالجه وخیم‌تر شوند.”

او گفت: “خود درمانی و مصرف خودسرانه دارو در بلند مدت ابدا توصیه نمی شود. چون با این روش شما به جای اینکه علت بیماری را ریشه یابی کنید، علایم آن بیماری را از بین می برید.”