اندوسیتوز

اکثر مواد از طریق انتشار یا انتقال فعال به درون سلول راه می‌یابند. اما ذرات بسیار بزرگ به واسطه یک عمل تخصص یافته غشای سلولی، موسوم به اندوسیتوز وارد سلول می‌شوند.

[تصویر:  Endocitosis.gif]

اشکالات اصلی اندوسیتوز عبارتند از:

پینوسیتوز (قطره خواری) و فاگوسیتوز (ذره خواری)





پینوسیتوز

غشای اکثر سلول‌ها دائما در حال پینوسیتوز می‌باشند، اما این کار در برخی سلول‌ها سریع‌تر است. بطور مثال در ماکروفاژها.

[تصویر:  Phinisitosis.gif]

ینوسیتوز تنها راه ورود اکثر مولکول‌های درشت به درون سلول می‌باشد. به عنوان نمونه مختصری از پینوسیتوز مولکول‌های پروتئینی شرح داده می‌شود:


این مولکول‌ها معمولا بر گیرنده‌های تخصص یافته بر روی سطح غشا متصل می‌شوند که مخصوص پروتئینی هستند که باید جذب شود. بطور کلی گیرنده‌هائی در گوده‌هایی کوچک، به نام گوده‌های پوشیده، در سطح بیرونی غشای سلول متراگم شده‌اند.

فاگوسیتوز

شبیه پینوسیتوز است، با این تفاوت که به جای مولکول‌ها، با ذرات بزرگ سر و کار دارد. تنها برخی سلول‌ها معین قادر به فاگوسیتوز هستند، از جمله ماکروفاژهای بافتی و برخی گلبول‌های سفید خون.

[تصویر:  phagocytosis.jpg]

هنگامی که پروتئین‌ها با پلی ساکاریدهای واقع بر سطح ذراتی همچون باکتری، سلول مرده یا سایر بقایای بافتی به گیرنده‌های روی فاگوسیت متصل می‌شوند، فاگوسیتوز آغاز می‌شود.

در مورد باکتری‌ها، معمولا باکتری قبلا به این آنتی‌بادی خاص متصل شده است و اتصال آنتی‌بادی به گیرنده‌های فاگوسیت موجب کشیده شدن هر دوی آنها به درون فاگوسیت می‌شود. به این عمل واسطه‌ای آنتی‌بادی‌ها، اپسونیزاسیون گویند.

موضوعات مرتبط: توكسيكولوژي

تاريخ : شنبه ۱۳۹۰/۱۲/۲۰ | 6:26 PM | نویسنده : محسن آزاد |